با گذشت یکماه از ناپدید شدن هواپیمای مسافربری مالزی که احتمال سقوط آن در اقیانوس هند می رود، و با وجود بسیج کشورهایی نظیر استرالیا، چین و آمریکا، هنوز نشانی از پیکر عظیم الجثۀ این هواپیما یافته نشده است.

آخرین سیگنال های احتمالی ارسال شده از جعبه های سیاه این هواپیما در جنوب اقیانوس هند و در غرب استرالیا دریافت شده و با اتمام باتری آن که تنها یکماه انرژی دارد، جستجو کنندگان دیگر امید شنیدن هیچ سیگنالی را ندارند. لکۀ سوختی نیز که اخیرا در این منطقه یافت شده، باید مورد آزمایش قرار گیرد تا از تعلق آن به هواپیمایی ام اچ ۳۷۰ اطمینان حاصل شود.

عدم موفقیت در یافتن نشانی از این هواپیمای مسافربری با ۲۳۹ سرنشین، آنهم با استفاده از امکانات ردیابی پیشرفتۀ نظامی، می تواند به شرایط جغرافیایی محل جستجو یعنی جنوب اقیانوس هند نیز مربوط شود کارشناسان این منطقه را یکی از خطرناکترین مناطق در جهان می دانند.

ارسال یک ربات جستجوگر تا عمق ۴۵۰۰ متری در محلی که چندین سیگنال از آنجا دریافت شده، آخرین امید جستجوگران برای یافتن هواپیمای مسافربری مفقود شده است.

فرماندهان آمریکایی و استرالیایی که این عملیات را هدایت می کنند، می گویند این زیردریایی با شرایط دشواری برای این جستجو در اعماق ۴۵۰۰ متری روبرو خواهد بود.

مارک ماتیوس، فرماندۀ ناو آمریکایی که در این عملیات شرکت دارد، می گوید: “عمقی [ ۴۵۰۰ متر] که این زیردریایی می تواند در آن عملیات جستجو را انجام دهد، حداکثر توان آن است و همین امر نخستین نگرانی ماست.“بلوفین” برای رفتن به اعماق ساخته شده اما وقتی از حداکثر توان چنین دستگاهی را استفاده می کنید، نتیجه و عملکرد آن تحت تاثیر قرار می گیرد. یکی دیگر از نگرانی ها ما موادی رسوبی عمق دریاست. معمولا قطعات هواپیما را باید در روی سطح این مواد بیابیم اما همه اینها به وزن و اندازۀ قطعات بستگی دارد و این مواد می توانند قطعات را بیشتر به پایین ببرند.”

جستجو در مساحتی به ابعاد ۶۰۰ کیلومتر مربع در حال انجام است. عمقی که احتمال دارد جعبه های سیاه در آن یافت شود، ۴۵۰۰ متر تخمین زده می شود که بیشتر از عمقی است که باقیماندۀ هواپیمای خطوط هوایی فرانسه و همچنین اجساد قربانیان در آن یافت شدند. مقامات کشورهای حاضر در این جستجو می گویند حتی با ربات بلوفین نیز ماهها طول خواهد کشید تا تمام منطقۀ مورد نظر شناسایی و تصویربرداری شود.

تجربۀ یافتن هواپیمای خطوط هوایی فرانسه که در ژوئن ۲۰۰۹ در نزدیکی برزیل سقوط کرد و تقریبا دو سال طول کشید تا اجساد قربانیان یافت شود، می تواند دوباره تکرار شود.

زیردریایی “بلوفین”

برای یافتن هواپیمای خطوط هوایی فرانسه که از ریو دوژانیرو عازم پاریس بود و در اقیانوس اطلس سقوط کرد، دو سال وقت و بیش از ۳۲ میلیون یورو صرف شد. این رقم تقریبا با هزینه ای که طی یکماه گذشته در عملیات جستجوی ام اچ ۳۷۰ صرف شده است، برابری می کند.

تقریبا ۲۶ کشور در عملیات که توسط استرالیا فرماندهی می شود، شرکت دارند. این کشور تاکنون نیمی از این هزینه را متحمل شده است. چین و آمریکا نیز از دیگر کشورهایی هستند که بخش زیادی از این هزینه را تقبل کرده اند.

هزینه ای که این عملیات جستجو تا به نتیجه رسیدن خواهد داشت قابل تخمین نیست و به نظر می رسد به بزرگترین و گرانترین عملیات جستجو تبدیل شود.